Верш напісаны чорным стрыжнем. У пачатку верша імя і прозвішча аўтара. Далей – прысвячэнне верша М. Багдановічу. Аўтар выказвае гонар за тое, што беларуская зямля славіцца такімі асобамі як паэт М. Багдановіч, што асабліва яскрава адлюстроўваюць наступныя радкі:  “Нізка голаў схіляю, юнача,  / Перад вечным глаголам тваім. / Смела крочу цяпер у пяскі я  / Перад светлай заветнай гарой,  / Бо як ёсць у народа такія -  / Не загіне давеку народ”. 

Ул. Караткевіч вядомы, у першую чаргу,  як выдатны празаік.  Але гэты чалавек валодаў і паэтычным дарам. Ён з’яўляецца аўтарам  зборнікаў паэзіі «Матчына душа» (1958), «Вячэрнія ветразі» (вершы і паэма, 1960), «Мая Іліяда» (1969), «Быў. Ёсць. Буду.» (вершы і паэмы, 1986).

Available on exposure	не
Collection	Фондасховішча Музея М. Багдановіча