На чорна-белым фоотаздымку выява ў поўны рост дзяўчынкі пяці гадоў Людвікі Сівіцкай (Зоські Верас). Яна апранута ў светлую сукеначку, у цёмныя панчохі і туфелькі. Стаіць абапёршыся рукою аб тумбачку, дэкарыраваную кветкамі. Фатаздымак наклеены на паспарту, якое пажаўцела ад часу.

у сваіх успамінах “Старое Гродна” Зоська Верас піша, што першы раз яе прывязлі ў Гродна ва ўзросце шасці месяцаў. Пасля ўжо з году ў год летам малая дзяўчынка гасцявала ў бабулі і дзядулі Сівіцкіх – Міхаліны і Міхала. Менавіта з пяці гадоў паездкі ў Гродна запомніліся Зосьцы Верас вельмі жыва і яскрава: “Ездзілі коньмі. З Альхоўнікаў вузкая пыльная дарога вяла да шашы, якая злучала форт Асавец з Гродна. Гладкая шаша праходзіла паміж палямі, а вялікі яе адрэзак ляжаў паміж старым густым яловым лесам. У адным месцы сярод лесу была палянка, якая выходзіла аж на шашу. Расказвалі, быццам калісь на гэтай палянцы стаяла вялікая карчма, а ў гэтай карчме начамі збіраліся разбойнікі і нападалі на падарожнікаў”. 

Available on exposure	не
Collection	Фондасховішча Музея М. Багдановіча