У кнізе змешчаны творы выдатнага рускага паэта і перакладчыка А.І.Паляжаева (1804-1838 гг). Скдадаецца з двух аддзелаў, у першым – лірычныя вершы (“Морни и тень Кормала”, “Девичье поле”, “Море”, “Другу моему”, “Прощаніе”, “Отчаяніе” і інш.), паэмы, у другім – вершы розных гадоў (“Непостоянство”, “Любовь”, “Кремлёвский садъ” і інш.). 326 с.

ў 1825 г. Паляжаеў пад уплывам “Яўгенія Анегіна” А.С.Пушкіна напісаў паэму “Сашка”,  у якой крытыкаваў парадкі ў Маскоўскім універсітэце і апісаў норавы ўніверсітэцкага студэнцтва. Паэма трапіла ў рукі Мікалая І. Герцэн апавядаў са слоў самога Паляжаева,  што паэта прывезлі ноччу да цара, які ў той час знаходзіўся ў Крамлі напярэдадні сваёй каранацыі, і цар прымусіў Паляжаева чытаць паэму ўслых перад Міністрам народнай асветы. Імператар, па словах аўтара, прапанаваў яму: “Я табе даю магчымасць ваеннай службай ачысціцца”. У 1826 г. А.Паляжаеў стаў унтэр-афіцэрам у Бутырскім пяхотным палку па асабістым распараджэнні цара.

Available on exposure	не
Collection	Фондасховішча