На чорна-белай паштоўцы выява жанчыны, якая трымае ў руках снапок калосся.

у кожнай сялянскай беларускай гаспадарцы заўсёды імкнуліся раней пачаць жніво, каб жыта на палях не пераспявала. Казалі, няхай лепей жыта даспее ў снапах, чым пераспее ў каласах. Звычайна жалі жыта жанчыны і дзяўчаты, яны ж ўдзельнічалі ў шматлікіх жніўных абрадах.  Да ўсходу сонца, на поле адпраўлялася маладзіца, пераважна тая, што нядаўна выйшла замуж, у суправаджэнні маладых дзяўчат. Там нажынала невялікі снапок жыта, абвівала наміткай або ручніком і падкідала яго ўверх на радасць дзяўчатам, якія спявалі і кружыліся ў карагодзе.

Available on exposure	так
Collection	Гродзенскі перыяд жыцця сям'і Багдановічаў